صنایع دستی برای هر کشور، نماینده تاریخ و تمدن مردمان آن سرزمین است. ایران با تمدنی چندین هزار ساله، دارای سنت و فرهنگی بسیار غنی است. بدیهی است که با این تاریخ و تمدن، شاهد تنوع بسیاری در صنایع دستی باشیم. صنایع دستی ایران را می توان یکی از اصیل ترین و کاربردی ترین هنرهای ایران زمین به شمار آورد. این هنر ناب و اصیل توانسته فرهنگ غنی ایران را به بهترین شکل ممکن به جهان منعکس نماید.
یونسکو در تعریف صنایع دستی چنین آورده است: « صنایع دستی به محصولاتی اطلاق می شود که توسط هنرمند صنعتگر کاملا با دست و یا با کمک ابزار ساده یا مکانیکی تولید می شود. مشروط بر آنکه سهم دستان هنرمند از سهم ابزار کمکی کمتر نباشد.»
از سوی دیگر، ایران کشوری با قومیت های گوناگون است و هر قوم فرهنگ خاص خود را دارد. این فرهنگ در توالی سالها به گونه ای خاص شکل گرفته و ماهیت آن قوم را تثبیت نموده است. با سفر به گوشه گوشه ایران، تنوع فرهنگی نقش خاصی در یادها باقی میگذارد. هنر و ابتکار صنعتگران ایرانی در خلق صنایع دستی به ماندگاری این محصولات منجر شده است. سفالگری لاله جین همدان، قلم زنی و خاتم کاری اصفهان، چاقو و ظروف مسی زنجان و … ریشه در فرهنگ و سنت آن دیار دارد. صنایعی چون معرق، سفال، سوزن دوزی، سرمه دوزی، منبت، میناکاری، فیروزه کوبی، ملیله کاری، انواع بافت ها و … تجلی فرهنگ این مرز و بوم است که علاوه بر جنبه فرهنگی، جنبه اقتصادی و ارزآوری نیز دارد.
بر پایه بررسی های انجام شده، عوامل عمده در پیدایش، تداوم و رونق صنایع دستی ایران در طی تاریخ و اعصار بدین شرح است:
حدود 70 درصد صنایع دستی ایران، توسط دستان هنرمند زنان این سرزمین خلق می شوند.
از دیگر قابلیت های تاثیرگذار خرید صنایع دستی می توان به این موارد اشاره نمود:
بدیهی است که صنایع دستی، نقش قابل ملاحظه ای را در تخفیف و تعدیل مسائل اجتماعی و توسعه اقتصادی دارند. بر پایه مطالعات انجام شده، صنایع دستی در ابعاد اقتصادی نقش و اهمیت ویژه ای در فرآیند توسعه ملی ایفا می کنند. برخی از جنبه های اقتصادی صنایع دستی را چنین می توان نام برد:
نگاهی به مطالعات انجام شده طی سالهای اخیر نشان می دهد که صنایع دستی یکی از قطب های مهم اقتصادی در کشور به شمار می آید. بر اساس ویژگی های مثبتی که از این صنعت در بالا گفته شد، صنایع دستی می تواند یکی از راهکارهای اساسی در زمینه افزایش تولید ملی و رفع مشکلات اقتصادی باشد. بی تردید برنامه ریزی و سیاستگذاری درست در این صنعت می تواند به برون رفت کشور از برخی مشکلات کمک نماید. بایستی خاطر نشان شد که یک برنامه ریزی صحیح، زمانی محقق می شود که وضعیت جاری این صنعت به درستی مورد ارزیابی قرار گیرد.
توسعه پایدار یکی از دغدغه های مهم کشور است. در مقوله توسعه پایدار، سه جنبه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی با هم در تعامل بوده و مورد توجه قرار می گیرند. به عبارت دیگر در توسعه پایدار اهداف باید چنین در نظر گرفته شوند:
توسعه پایدار بایستی رشد اجتماعی که در آن نیازهای آحاد مردم برآورده می شود، را در نظر گیرد. حفاظت موثری از محیط زیست به عمل آورده و در مصرف منابع طبیعی دقت لازم را به خرج دهد. علاوه بر این، توسعه پایدار می بایست رشد و رونق اقتصادی را به همراه داشته باشد.
به طور کلی اهداف توسعه پایدار را در این موارد می توان خلاصه نمود:
ویژگی ها و مزایای صنایع دستی به گونه ای است که می تواند توسعه پایدار در کشور را رقم زند. اشتغال بیشتر بانوان و عدم مهاجرت از روستاها از دیگر اثرات سودمند صنایع دستی در بحث توسعه پایدار است.
همانطور که اشاره شد، صنایع دستی اساسا متکی به منابع داخلی است. از این رو 90 درصد منابع مورد نیاز اعم از نیروی انسانی، ابزار و وسایل و مواد مصرفی در داخل قابل فراهم شدن است. بی ترید افزایش در میزان تولید و فروش صنایع دستی اثر مستقیمی در افزایش میزان تولید ناخالص ملی خواهد داشت.
امروز کشورهایی چون چین، هند و … به جای صادرات مواد اولیه خام ارزشمند همچون ابریشم، چوب و … دست به تولید صنایع دستی که در آن تجربه و تبحر دارند، زده اند. محصولات تولید شده به دلیل ارزش افزوده ی بالا از ارزش صادراتی بیشتری برخوردار هستند.